Zezwolenia bezterminowe

Zezwolenie na pobyt czasowy, niezależnie od tego, czy udzielane jest pierwszy czy kolejny raz, przyznawane jest maksymalnie na 3 lata. Cudzoziemiec, którego zmęczyło ciągłe składanie wniosków o ten typ zezwolenia, może wystąpić, po spełnieniu pewnych warunków, o tytuł pobytowy uprawniający do stałego pobytu w Polsce.

Istnieją dwa rodzaje zezwoleń udzielanych na czas nieoznaczony: zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej oraz zezwolenie na pobyt stały.

Cudzoziemiec posiadający zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub zezwolenie na pobyt stały uzyskuje stabilne prawo do pobytu w Polsce. Każde z wymienionych zezwoleń ważne jest bezterminowo. Jedyne o czym należy pamiętać to wymiana karty pobytu (plastiku). W przypadku rezydentów konieczna jest co 5 lat. Posiadacz stałego pobytu musi występować o nową kartę co 10 lat. Nie ma natomiast potrzeby ponownego składania wniosku o wydanie zezwolenia.

Zalety zezwoleń bezterminowych

Zezwolenia bezterminowe uprawniają do wykonywania pracy na terytorium Polski bez konieczności uzyskiwania dodatkowych dokumentów: oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy, zezwolenia na pracę, informacji starosty. W praktyce oznacza to,
że osoba posiadająca zezwolenie na pobyt na czas nieoznaczony może być zatrudniana na takich samych zasadach jak Polak. Nie jest związana z konkretnym pracodawcą
i przypisana do określonego stanowiska. Może swobodnie zmieniać firmy, rodzaj wykonywanej pracy, pracować w zależności od potrzeb na cały etat lub jego część.

Posiadanie uprawnienia do stałego pobytu doceniane jest przez pracodawców. Pozwala zaoszczędzić czas konieczny na legalizację zatrudnienia. Dodatkowo daje pewność, że pracownik, którego przeszkolenie wymaga dużo czasu i znacznych nakładów finansowych, nie odejdzie z pracy tylko dlatego, że nie otrzymał kolejnego zezwolenia na pobyt czasowy.

Zezwolenie bezterminowe daje też możliwość prowadzenia działalności gospodarczej na takich samych zasadach jak obywatele Polski. Pozwala na swobodny wybór formy prowadzenie biznesu w postaci firmy jednoosobowej lub dowolnej spółki handlowej.

Rezydent długoterminowy Unii Europejskiej a pobyt stały

Podstawowe różnice między zezwoleniem na pobyt rezydenta długoterminowego UE
a zezwoleniem na pobyt stały zawiera poniższa tabela.

Kto może złożyć wniosek o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej?

Zdecydowanie większa grupa cudzoziemców decydujących się na uzyskanie możliwości bezterminowego pobytu może ubiegać się o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE. 

O ten typ zezwolenie może starać się cudzoziemiec, który spełnienia następujące wymogi:

1. Jest obywatelem państwa trzeciego (spoza UE) i w momencie złożenia wniosku
   przebywa w Polsce legalnie.

2. Przebywał w Polsce legalnie i nieprzerwanie od co najmniej 5 lat.
   Należy mieć na uwadze, że nie każdy pobyt w Polsce jest wliczany do tego okresu
   (nie zalicza się m.in. pobytów w ramach małego ruchu granicznego), niektóre nie są wliczane w całości (np. okres pobytu na podstawie wizy studenckiej zalicza się w połowie). Nieprzerwany pobyt nie oznacza braku jakichkolwiek wyjazdów z Polski. Ważne jest, aby w okresie 5 lat żadna z przerw nie była jednorazowo dłuższa niż 6 miesięcy, a łącznie wszystkie przerwy nie przekroczyły 10 miesięcy.

3. W dniu wydania decyzji posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny
   i posiadał takie źródło dochodu w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku.

4. Posiada ubezpieczenie zdrowotne.

5. Posiada potwierdzoną znajomość języka polskiego na poziomie co najmniej B1 

       (wymóg ten nie dotyczy dziecka, które w dniu składania wniosku ma nie więcej
       niż 16 lat).

6. Przedstawi tytuł prawny do lokalu mieszkalnego, np. akt własności, umowę najmu.

7. Dopełni wymogów formalnych związanych z zezwoleniem: złoży poprawnie wypełniony wniosek z niezbędnymi załącznikami, dokona opłaty skarbowej (640 zł), okaże paszport, odda odciski palców.

Dużą przeszkodą na drodze do uzyskania zezwolenie na pobyt rezydenta UE jest wymóg potwierdzonej znajomości języka polskiego. Uznawane są bowiem ściśle określone dokumenty: certyfikat wydany przez Państwową Komisję do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego na poziomie biegłości językowej co najmniej B1 lub świadectwo ukończenia szkoły w Polsce, ewentualnie szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim.

Od 24 czerwca 2023 r.  rozszerzono katalog dokumentów potwierdzających znajomość języka polskiego. Dodano nowe rodzaje poświadczeń znajomości  języka, takie jak:

• certyfikaty European Consortium for the Certificate of Attainment in Modern Languages (ECL) lub telc GmbH, WBT Weiterbildungs-Testsysteme GmbH (TELC),

• zaświadczenie potwierdzające znajomość języka polskiego wydane przez uczelnię po zaliczeniu zajęć z języka polskiego jako obcego albo ukończeniu innej formy kształcenia w zakresie języka polskiego jako obcego oraz

• świadectwo nabycia uprawnień do wykonywania zawodu tłumacza przysięgłego wydane przez Ministra Sprawiedliwości lub zaświadczenie potwierdzające wpis na listę tłumaczy przysięgłych.

Nowe rodzaje potwierdzeń znajomości języka polskiego uwzględniane są w przypadku postępowań w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, które nie zostały zakończone do 24 czerwca 2023 r. 

Certyfikaty i zaświadczenia wydane przez inne instytucje niż wymienione powyżej nie są akceptowane!

Kto może starać się o zezwolenie na stały pobyt?

O zezwolenie na pobyt stały może wnioskować stosunkowo wąska grupa cudzoziemców.  Należą do nich m.in.: małżonkowie polskich obywateli, osoby posiadające polskie pochodzenie lub Kartę Polaka.

Aby cudzoziemiec mógł uzyskać zezwolenie na pobyt stały musi spełnić następujące 
wymogi:

1. Jest obywatelem państwa trzeciego (spoza UE) i w momencie złożenia wniosku przebywa w Polsce legalnie.

2. Należy do kategorii cudzoziemców, którym zezwolenie na pobyt stały może zostać udzielone.

3. Celem jego pobytu na terytorium RP jest zamiar osiedlenia się w Polsce.

4. Dopełni wymogów formalnych związanych z zezwoleniem, w tym: złoży poprawnie wypełniony wniosek z niezbędnymi załącznikami, dokona opłaty w wysokości 640 zł, okaże paszport, odda odciski palców.

5. Spełni wymagania dodatkowe, określone szczegółowo dla poszczególnych grup osób uprawnionych: inne dla obcokrajowca, który jest mężem Polki, inne dla osoby o polskim pochodzeniem, odrębne w pozostałych przypadkach.

Do osób, którym może zostać udzielone zezwolenie na pobyt stały zalicza się:

• małoletnie dziecko obywatela polskiego,

• małoletnie dziecko cudzoziemca, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały
  lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE,

      - urodzone po udzieleniu temu cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały lub rezydenta             długoterminowego UE, lub
     - urodzone w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego temu                   cudzoziemcowi lub w okresie pobytu cudzoziemca na terytorium Polski na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany albo w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem ochrony uzupełniającej,

• małżonka Polaka, który pozostawał w związku małżeńskim przez co najmniej 3 lata przed dniem złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały oraz bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku przebywał w Polsce nie krócej niż 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z pozostawaniem w związku małżeńskim z Polakiem lub w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych,

• posiadacza Karty Polaka lub osobę o polskim pochodzeniu.
  Za osobę o polskim pochodzeniu uważa się cudzoziemca, w przypadku którego co             najmniej jedno z rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości

       polskiej.

Zezwolenie na pobyt stały może zostać również udzielone:

• ofierze przestępstwa handlu ludźmi,

• cudzoziemcowi, który bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał na terytorium Polski przez określony czas na podstawie statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych, zgody na pobyt tolerowany,

• cudzoziemcowi, któremu udzielono azylu,

• obywatelowi Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. b i d Umowy Wystąpienia, który do dnia 31 grudnia 2020 r. wykonywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pracę jako pracownik delegowany. 

Nie można udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie ile lat trzeba mieszkać w Polsce, żeby otrzymać zezwolenie na pobyt stały. Uzależnione jest to od powodów dotychczasowego pobytu w Polsce. W pewnych przypadkach wcześniejszy pobyt nie jest
w ogóle konieczny, w innych trzeba odczekać rok, 2, 5 a nawet 10 lat.

Mimo, iż decyzje w sprawie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE, 
pobyt stały wydawane są bezterminowi nie oznacza to, iż nie mogą zostać one cofnięte. Cudzoziemiec straci zezwolenie jeżeli wyjedzie z Polski na ponad 6 lat. W przypadku rezydenta długoterminowego UE może dojść do tego także w przypadku gdy opuści terytorium Unii Europejskiej na okres następujących kolejno po sobie 12 miesięcy.

MASZ PROBLEM Z WNIOSKIEM O POBYT CZASOWY, BEZTERMINOWY?

PRZYJDŹ DO LETIGO

Potrzebujesz więcej informacji?

Witaj, jestem Katia, chętnie porozmawiam

+48 600 984 055 

Wypełnij formularz 

skontaktujemy się z Tobą

Zadzwoń lub napisz

Ostatnie wpisy

tel. +48 600 984 055

biuro@letigo.pl

kateryna@letigo.pl

Edyta Trybuchowska